Kýrda metalsi bir uçurum kalýnlýðýnda Hiç kimselerin geçmediði sesi Orda burda yaslý ýþýnlar. Ötede az Bir korkuluk; ölümün kýrçýl çiçeði Saklý bir seyircini resim kalýþýndaki leke Her evin bahçesinde bir lamba yanýyor sanki.
Gündüzler kimi yerde gecedir artýk Bakýþým kumdan þimdi Önce yaslý ýþýnlar, sonra karanlýk Avuçlarýmý yüzüme kapatýyorum Ben kapatýr kapatmaz Evet, biliyorum, iki kere karanlýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Edip Cansever Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.