Ve
BİR KEDİNİN ÖLÜMÜ
bir kedinin ölümü
Tepenin tenhasýnda,bir kan çukurunun içindeydi
Beyaz þarap gibi aklanmýþtý teni
Rüzgara gömülmüþ,öylece yatýyordu
Tek gözüzünün buçuðundan,magma gibi fýþkýrýyordu kaný
Sanki gökyüzünün kubbesini kucaklarcasýna,açýlmýþtý
bacaklarý
Sanki sýmsýký kavramýþtý bu acý gerçeði
Artýk o ölmeye hazýrdý
Bir grup fener ýþýðý faydasýzca titreþti üzerinde
Anlýyamadýðý sesler çýkardýlar,
Çalýlarý karýþtýrdýlar,
Sonra gene ýþýk tükürür gibi yapýþtý üzerine
Bütün geçmiþi bir çýrpýda söküldü
Bu ýþýðýn içinde tüm yoksul hayatý vardý
Iþýðýn en arkasýnda annesi duruyordu
Islatarak yavrusunun tüylerini yalýyan
Ve þefkatle bir mucizeye bakar gibi bakan,
Annesini ;
Sonra ikiz kardeþlerini gördü
Kuyruðu kopuk kardeþi,týrmýðýyla dokunmak için,
Ona patisini uzatmýþtý
Ama o anda birden herþey yokoluverdi
Bütün hayalleri karanlýða doðru küçülerek sýðýþtý
Aðlamaya baþladý,
Mehtap,adeta tüylerine tasmalanarak sarýldý
Tüyleri kan kýrmýzý fosfor gibi parladý
Þimdi kimsesizleþmiþti ;
Bacaklarý bitiþerek tümsekleþti
Kulaklarýndan boynuna kadar bir tebessüm
Yayýldý yüzüne
Bu hayatta yeri kalmamýþtý
Kanýnýn üstüne doðru iþerken saðýrlaþtý
Son defa açtý gözünü göðe doðru
IÞIÐIN EN ARKASINDAN,ANNESÝ HALA ONA
BAKIYORDU………..
Vedat DÜNDAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.