EY !

Bu böyle kimin gittiði? Sen dur ey!
Belki de ellerimiz mi? biraz ince, biraz da çok kelimeli!
Bu sanki niye durduðumuz mu?
Ay, pencere, göz! Siz git ey!
Kim bilir neyi saldýðýmýz bu da, yalnýzlýðýmýz gel
Yýrtýcý kuþlarý mý gözlerimizin, onlar mý bu sürüylen
Yoksa onlar mý iþte seninle seviþme biçiminde
Oysa sevgimiz yerde, kara sevda sen uç ey!
Sen usul, ben yavaþ, kime yaraþýr bu sessizlik
Kim biner bu gemiye insandan kýyýlar yapýlýrken
Yetmez mi dalgasý vursundu azýcýk gözlerimize
Gözlerin gözlerime, siz bak ey!
Su sen de olmasan insan çýldýracak mý
Hiç yoktan bir yerlere mi gidecek belki
Olsun neresi olursa, git karanlýk ama git
Gecemizde duraný sen kal ey!
Benim bu çok elli, bu çok gözlü deliþmen
Çok bildim sana yaraþýr olmayý günlerce
Þunu sevdim, þuna özendim, þununla yetindim sonunda
Ben miyim þimdi nerede, ben çok ey!
Sosyal Medyada Paylaşın: