DÜŞLÜYOR ÖLÜMÜNÜ RUHİ BEY
Niye ölmemeli öyleyse
Yaþamak mutlu bir devinimse.
Ölüsünü bekliyor Ruhi Bey
Bir yanda Ruhi Bey bir yanda ölü
Ve görmemek ister gibi ölüyü
Oturmuþ bir iskemleye.
Ben ki bir ölüyü beklemekle geçirdim geceyi
Bir ölüyü ve ölünün bütün inceliklerini.
Getirdiler beni sayrýlar evine bir sabah
Asansörle yukarý çýkardýlar
Tertemiz bir yataða yatýrdýlar - ben böyle istedim böyle oldu -
Oda numaran 283’dü aklýmda doðru kaldýysa
Pencereden tepeler görünüyordu, bulutlar ve birtakým kuþlarla devinen tepeler
Yakýnýmdan geçiyordu bazý kuþlar da
Beyaz bir saat asýlýydý duvarda. Duvarýn her yerinden
Bembeyaz saatler asýlýydý
Ve her þey o kadar beyazdý ki, ayrýntýlar
Yýllarýn eklem yerlerini gösteriyordu sanki
Ve bütün eklem yerlerinde koskocaman bir ölü
Ruhi Beyin ölüsü
Hepsi de ur gibi beni
Sarmýþtý ur gibi Ruhi Beyi
O gün sigara içtim akþama kadar
- Ýkinci gün aldýlar sigaramý -
Ve saatler biraz sarardý
Sarardý bütün ayrýntýlar.
Ve otuz sekizin altýna düþmedi ateþim
Yataktan kalkamadým
O gece uyuyamadým sabaha kadar
Koridorlarda ayak sesleri, baðrýþmalar
Kapý gýcýrtýlarý ve acayip sesler
Bilmem böylece kaça çýktý beklediðim ölüler.
Üçüncü gün kan þiþeleri, tüpler, serumlar
Doktorlar, hastabakýcýlar
Aralýksýz girip çýkmalar
Gidip gelmeler
Tepelerden pencereye akan kuþlar
Pencereye sývanan kuþlar
Ve benim mutluluðumun altýnda
Kararýp yitti bütün ayrýntýlar
Bir daha görünmedi
Ve artýk hiç görünmeyen
Þiþeler, tüpler, serumlar.
Ve o gün ilk defa ölüsünü gördü Ruhi Bey
Soðumuþgövdesini gördü
Donuk gözlerini, durmuþ kalbini
Gördü neye benzerse bir ölü.
- Ben Ruhi Bey nasýlým
- Mutlusunuz Ruhi Bey.
Yarýn gazetelerde çýkacak ilanlarým
Ruhi Bey öldü
Bu ölüm töreninde mutlaka bulunacaðým
Bir daha görmek için ölümü
Çelenkler yýðýlacak avluya
Ki benim sayýsýz ölülerime
Yaldýzlý yapraklarýný kýpýrdatarak bakacaklar
Sevgiyle
Ve babam elinde gümüþ kýrbacýyla
Bir baþýna bir ölü
Annem bir limon görüntüsünün önünde giyinmiþ ölümlüðünü
Ölüler halinde duracak onlar da
Dýþýmdaki ölüler, içimdeki ölüler
Bir alaþým halinde, donuk güneþin altýnda
Ve benim mutluluðumun altýnda
Akýp gidecek bütün kötülükler
Ölümün armalarý gibi
Akýp gidecekler en sonunda
Niye ölmemeli öyleyse
Yaþamak mutlu bir devinimse.
KORO
(Çiçek sergicisi, meyhane garsonu, meyhane patronu, kürk tamircisi Yorgo,
Hayrünnisa, genelev kadýný, otel katibi, cenaze kaldýrýcýsý Adem, akordeoncu
kadýn, emekli postacý, vb.)
Çelenklerimizle geldik, yoktunuz
Ara sokaklarda, pasajlarda aradýk, yoktunuz
Meyhanelere baktýk, otellere sorduk, yoktunuz
Nerdesiniz, Ruhi Bey?
RUHÝ BEY
O kadar bekledim ki, geliyorum
Ölümümü bekledim, geliyorum
Bir ölüyü ve ölünün bütün inceliklerini
Bekledim geliyorum.
Ben Ruhi Bey, mutlu olan Ruhi Bey
Ölümü gömdüm, geliyorum
Bir sonbahar günüydü, geliyorum
Güneþler buz gibiydi, geliyorum
Ve bütün kötülükler
Ölümün armalarý gibiydi
Size anlatýrým, geliyorum.
Hepsini, hepsini gömdüm, geliyorum
Havuzun kýrýk taþlarýný - siz bilmezsiniz -
Limonluðu ve kýrmýzý konaðý - siz bilmezsiniz -
Aynalarda kendini seven Ruhi Beyi - siz bilmezsiniz -
Ve bildiðiniz Ruhi Beyi -ya da pek bilmediðiniz -
Gömdüm ben, geliyorum.
KORO
Ýyi biliriz sizi biz, iyi biliriz
Nerdesiniz Ruhi Bey.
RUHÝ BEY
Gömdüm hepsini, geliyorum
Bütün ölülerimi gömdüm, geliyorum.
KORO
Peki ya sonuç, Ruhi Bey, ya sonuç
Biz sizi tanýmaz mýyýz
Siz ne yaparsýnýz bundan sonra, biz ne yaparýz
Bir bütünün parçalarýyýz, bir bütünün parçalarýyýz.
RUHÝ BEY
Sonuç mu dediniz, ne dediniz, ne dediniz
Sonuç hiç gömülür mü, geliyorum
Ben yalnýz ölülerimi gömdüm, geliyorum.
KORO
Doðrusu anlamýyoruz Ruhi Bey
Her insan biraz ölüdür
Biz ki bir bütünün parçalarýyýz, biliriz
Her insan biraz ölüdür.
RUHÝ BEY
Ýnsan yaþýyorken özgürdür
Yaklaþtým iyice, geliyorum.
KORO
Her insan biraz ölüdür
Biz de biraz ölüyüz.
RUHÝ BEY
Ölüler ki bir gün gömülür
Ýçimizdeki ölüler, dýþýmýzdaki ölüler
Ýnsan yaþýyorken özgürdür
Ýnsan
yaþýyorken
özgürdür.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.