O ’bir gün’ Yuvalanmýþ sanki içinizde Buðulu cam týpký Hiçbir þey görünmüyor Besbelli dýþýnýzdan bakýyor size.
Yokuþ aþaðý, yokuþ yukarý Düzlerde, eðrilerde Yansýr ondan size her ýþýk Býrakýlmýþ bir býçaktan döðüþte.
Beklemek, avuntu--bir silah patladý uzakta-- Yakýnda bir tel koptu Durmanýn durgunluðu--yeterse-- Sürsün bir süre böyle--ne çýkar-- Emzirsin içnizi o sonbahar bulutu.
Gelecekte, dediniz--ama ne zaman-- Kim bilir, belki de geçmiþte Yaðmurlardan kalan kimsesizliðin Saklýdýr acýsý o ’bir gün’ de
’Bir gün’ buluþuruz--çok iyi-- :Bir gün’ dü, hani nasýl--silinti-- Gerisi döküntü günler Ola ki beslemekte ’bir gün’ü hepsi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Edip Cansever Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.