AKİBETİ BAŞTAN BELLİ

kadýn dalgýn...
sýkýlmýþlýðý her halinden belli,üzgün...
otobüsün camýndan bakarken,tam da
trafiðin durduðu yerde,bir anda
kentin göbeðini güzelleþtirmek için çalýþan
mevsimlik iþçilerin
mevsimlik çiçekleri
þekilli þekilli
topraða gömüþünü izlemeye baþladý

ne güzeller,þu renklere bakýn
diye geçirdi aklýndan...
mis gibi de kokuyorlar mýydý?
can suyunu da verirler birazdan
yoldan gelen geçen hayran
hayran bakarken...
derken;bir gün
günlerden yine böyle bir gün

otobüsün camýndan etrafa boþ boþ bakan
ben,yine üzgün,aðlamýþ
ve dahi aðlamaklý her an
mevsimlerden baþka bir mevsim
baþka mevsimlik iþçilerin
baþka mevsimlik çiçekleri ekmek için

þu anki güzelliklerin;
solmuþ olduklarýndan
bazýlarý çürümüþ
topraða karýþmýþ çoktan!..
söküleceðini gözünün önüne getirdi
hüzünlendi tekrar...

týpký bizim gibi
diye geçirdi aklýndan
biz de ömürlük ana babalarýn
ömürlük çocuklarý deðil miydik
dünyaya getirdikleri bir hevesle
ya da neyse ne?

herkes ömrü kadar yaþar...
bu ömürlük dünyada
akibeti baþtan belli
kendi gibilere yer açar bir ömürlük
solar gider,toprak olur
son suyu ne diye verilir
neyi yeþerteceði umulur ölünün!?.

dram her yerde
herkesin trajedisi kendine
içimize iþlemiþ elem
kederim benim kaderim
ruhumdan miras kalan
daha çok felaket istemiyorum
demek ne fayda!..
hepsi üst üste,üstüme üstüme
çoðu gitmiþ azý kalan ömrümde...


Gülnur Yener Sarýtaþ
31/01/2012


www.youtube.com/watch?v=vr0NBPRMe2E
Death is the Road to Awe

Kalbimde sýkýntýlý bir huzur var ve dinginliðim tamamen kaderime razý olmamdan kaynaklanýyor.
Fernando Pessoa - H.K.







Sosyal Medyada Paylaşın: