Ben; þiir yazýyordum bir anda düþüverdi ilham gönlümün ortasýna hükümsüz kelimeler çýnladý kulaklarýmda kalem aðladý
‘’ben hiç anlamam böyle ilginç kelimelerden’’ dedin sen.
Umut doluydu cevabým
nasýl olur yüreðini böyle sarýp sarmalamýþken her ayrýntý sanmam yorumsuz kalamazsýn yüreðin gerçeðe dolmuþken týka basa saklý tutmazsýn o büyülü nefesi Gittin
Bir sonbahar sabahýydý,kapým çaldý sensizlikten buz kesmiþ bedenimi ýsýtmak için sarýldýðým yalnýzlýðým çoktan kalkmýþ boþ odada volta atýyordu.Kapýyý açtým.Sensizliðin bilmem kaçýncý gününde çökmüþ bakýþlarýnla karþýmdaydýn.Öylesine boþtu ki her þey ev,oda içimdi aslýnda en boþ olaný belki de her hücremi doldurmuþ olan sensizlik sana savaþ açmýþtý bi anda ve sen yenildin.Aðzýndan çýkýp ta tek aklýmda kalan þu söz;
ne oluuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuurrrrrrr
yalvarma boþuna sustu içimin çýðlýklarý senin ardýndan kal deyiþlerim sesimi kýstý git artýk ait olamadýðýn bu yerden ait olamayacaðýn bilinmezlere hiç var olmamýþ sayýyorum seni benden çaldýðýn tüm yarýnlarýma raðmen af çýktý yüreðimden. Yargýlarýný da alýp götürmüþtünya Dava edecek tek sebebim bile yok Sen evet o gün feragat ettin Sana dolu yüreðimden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
zafran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.