Leyla’nýn aþkýndan “bin! ” beter bilin
Yangýnlar için de “nar! ” olmuþum ben
Severek yandým ben, “siz! ” keder bilin
Alevler içim de “kor! ” olmuþum ben!
Þah damarda akan “kan! ” feda bilin
Yarým caným varken, “tam! ” olmuþum ben
Selam veren yâre “can! ” feda bilin
Haktan gelen aþka “ram! ” olmuþum ben!
Yüzüm ak, baþým dik! “Kul! ” diye bilin
Kuþ deðilken uçmuþ “naz! ”olmuþum ben
Yaram Yardan açmýþ “gül! ” diye bilin
Kýþýn tam ortasý “yaz! ” olmuþum ben!
Seven kurda kuþa “yem! ” olmaz bilin
Özde caný bulup “dem! ” olmuþum ben
Hakký gören gözde “kem! ” olmaz bilin
Ruhu seven ruhla “þen! ” olmuþum ben!
Saçlarý okþayan “yel! ” olmam bilin
Gözdeki yaþ ile “sel! ” olmuþum ben
Âþýðýn sazýnda “tel! ” olmam bilin
Yüreðimde gizli “bel! ” olmuþum ben!
Gülhan der, sözlerim “öz! ” diye bilin
Özüyle kavrulan “köz! ” olmuþum ben
Gönül ile görmüþ “göz! ” diye bilin
Rüzgârla savrulan “toz! ” olmuþum ben!
_01.02.2012_05:45_Gülhan Çabucak _“Avþar Babam Benim” _