Bir bahar sabahýydý ... Daha Güneþ de doðmamýþtý... Bir sesle irkildim olduðum yerden... Bu ansýzýn gelen ses neydi merak ettim... Cama yaklaþtýðým da SENÝ gördüm... O an her þey bir an da durdu... Ben sana koþtum ... sende bana... Hatýrlýyor musun hani o ilk gün ki gibi... Sen koþtun ben koþtum ... Tam kavuþtuk dediðimiz an da uyandým... Bunun da bir rüya olduðumu anladým... Biliyorsun demi ... sen gideli ben daha çok rüya görür oldum ... Hayalin hiç gitmiyor gözlerimin önünden... Artýk bahardan ve bahar gecelerinden nefret eder oldum... Neden aldýlar seni benden Neden beni sensiz yapayalnýz býraktýlar... Neredesin hey Ceylan Gözlüm neredesin... Gel artýk tekrar sar kollarýna beni ... Ben sen yokken çok ama YANLIZIM... Sosyal Medyada Paylaşın:
ilyas erdal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.