İris'in Ölümü

Bugün kalbimi eski bir plak gibi
Öyle çok tersine çevirdim ki:
Bazý þarkýlar vardýr
Cýzýrtýlý bir yaðmur gününü anlatýr
Uzaklarda süren sarý yaðmurluklu bir hayatý
Deniz bazen kendini kaldýrýmlara fýrlatýr,
O zaman bir yavru yengece bakan
Ýnsanlarýn þarkýsý olurdu o þarkýnýn adý.
Keþke ismim Ýris olsaydý,
Keþke ismim herkese
Sarý yaðmurluðuyla koþan hayatý anlatsaydý.
Bazý þarkýlar vardýr
Ellerim kocamanlaþýr, tuhaflaþýr
Ýþte o ellerimle herkese
Çamurlu þiirler uzatsaydým
Hepsi çok kirli olsaydý tanrým!
Bazý þarkýlar vardýr
Kýrmýzý akþam sefalarýný anlatýr
Karanlýðýn kalbinde yalnýz, açmanýn acýsýný
Komþu kadýnlarýn basma elbiseli konuþmalarýný
Geceyi onlar bahçeye taþýrdý
Ben ne zaman öleceðim tanrým!
Sabah olunca mý?
Keþke birkaç dakikayý ipek mendillere sarýp saklasaydým
Ýrileþen, gitgide irileþen aðaç gibi
Þu odanýn ortasýnda dursam,
Saat kuleleri dökülürdü dallarýmdan tanrým!
Artýk sarý yapraklarýn ölü olduðuna inanmýyorum.
Bazý þarkýlar vardýr
Kanatlarýnda yaðmuru taþýyan kelebeði anlatýr
Kýrmýzý bir çakmak gibi neþeli ölmek olurdu
O þarkýnýn adý,
Ardýnda yalnýzca nemli sigaralar býrakmanýn acýsýný
Keþke ismim Ýris olsaydý,
Keþke ismimin bir anlamý olmasaydý.
Herkes çýkarsýn kalbini
O çirkin mücevher sandýðýndan
Ve herkes onu birbirine fýrlatsýn tanrým!
Sosyal Medyada Paylaşın: