Hakikat-i Sevda
Bir þüphe-i hissiyye ile dalgalanýr dil;
Bir heykel-i gül-rû dikilir kalb üzerinde;
Ýnsan bütün ahzân ü meserrâta muâdil
Bir tatlý dönüþ hisseder âvâre serinde
Her cevf-i hayâtî, sevilen þeyden ibaret
Bir lem’a-i nev, þaþaasýyla eder ihfâ;
Bir berk arkasýndan ederek ömrü temâþâ
Bin müddet için göz kamaþýr... Ýþte muhabbet!
Pek boþtur o his, lakin o boþlukla dolar dil;
Âfâk-ý hayatiyyedeki cevfi o örter;
Herkes hep o boþlukta arar bir tutacak yer
Pîrâmen-i ömründeki girdâba mukâbil
Sevdâya mukabil duyulur ruhta her gâh
Bir def-i peyâpey ile bir cezb-i peyâpey;
Bir istiyor insan onu, bir istemiyor... Âh
Sevmek bile doðmak gibi, ölmek gibi bir þey!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cenap Şehabettin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.