Kendin olarak gel bana
kanki, panpiþ bilmem ne
fatoþ, zeliþ, cece - mece olma
anayýn koyduðu isimle gel bana
Züleyha, Elif, Ayþe, Emine
her neyse
beni "seni bekliyor" bulacaksýn, ne zaman gelirsen
umurumda deðil hangi gün, hangi saat, kaç yýl sonra
ne zaman aklýna düþersem, ne zaman yola düþersen
gelmesen de sor, rüzgara, kar’a, bahara, çocuksu bakýþlara
babayýn seni sevdiði isimle gel bana
Cennet, Cemile, Müzeyyen, Züleyha
ya da her neyse iþte
aldýrmadan hiç bir þeye, hiç kimseye
yanlýþ, hain, onursuz, olmadýnya
gel.. seninim de, benimsin diye herþeyinle
gel ve koyup gitme asla
herkesin sana seslendiði isimle gel bana
Safiye, Hayriye, Nuriye, Hatice
sakýn zeliþ meliþ olma
gel-yakýþ sevdama
öpüþmemiþ, seviþmemiþ, sarýlmamýþlýðýma
gel endamýný, adýný unutayým
gülüm, birtanem, bebeðim, aþkýmm
hülyalarýmdaki isminle gel bana
Sevdiðim, Kadýným, Güzelim, Canýmm
Canýmm!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.