Bari Sen gitme

Dalgalarýn maviliðinde berraklaþan hasretim
Kor düþen yüreðime biriken nefretim

Bir sen olmalýsýn yüreðimdeki sesim
Papatya sana benzediði için güzeldir
Güneþ saçlarýný hatýrlattýðý için aydýnlýktýr
Aþk, seni sevdiðim için kutsaldýr
Benim için bu gönül için

Sen gitme herkes gitsin
Bari bu aþkýn sonu mutlu bitsin
Gözlerin baharýdýr gözlerimin
Karakýþ olur bir daha bakmazsam
Gülüþün mehtabýdýr gecelerimin
Ay, yanaðýnda konaklar her vakit

Sen öpünce yanaðým güle döner
Dokunduðun an yüreðime ateþim söner
Bu karanlýk gecelerin þafaðý sensin
Bulutlar rengini pamuk ellerinden alýr
Sanki yüzüne güneþ doðar
Bakýþýn türkülerde yankýlanýr
Sazýmýn tellerinde sevdam dile gelir
Aþka tipi, boran, fýrtýna iþlemez
Demir olsa eðilir daðlar
Toz zerresi kalýr aþýðýn önünde
Kardelen çiçekleri gibi inatçýdýr aþk

Yare giden yol ateþ olsa ne yazar
Sevda ayrýlýða bin mezar kazar

3 þubat 2007

Hüseyin Özbay
Sosyal Medyada Paylaşın: