şeb i hicran

aðladýðým ilk andý belki de o þeb-i hicran
yýldýzlarý saymýþtým herþeyi unutmak için
becerememiþtim ya gerçi bekliyordum her an
çýkýp gelecektin gün doðmadan sabah olmadan

kaldýðým ilk andý yapayalnýz o þeb-i hicran
düþündükçe geçecek olan günlerimi sensiz
bir bulsam bulsam diyordum insanlar uyanmadan
ne söylerdim ben uyandýðýmda yoktu mu derdim
nerelerdeydin gecenin içinde nihan olan

insafýnda ilk andý akrebin o þeb-i hicran
bulmalýydým iþte seni daha da geç olmadan
deðildik tabiki aþkýn en masumu ikimiz
hep ayný sebeplerden ötürü hatalarýmýz
gelseydin bu aþýðýn yufka gönlünde can olan
daha birbirimize tam yetecekken sevgimiz
niye böyle habersiz gidiþin böyle sebepsiz

bir ihtimal daha kalmýþtý gözlerimde saklý
eksiltmeden umudumu ararken tenhalarda
sabah olacaktý birazdan sen olmayacaktýn
sen giderken önce kendini sonra beni yaktýn
vicdan azabýnýn tam da ortasýnda býraktýn
Sosyal Medyada Paylaşın: