Geçti…!
Çözüldü ipimiz, koptuk bir kere,
Bað geldi, baðlanma çaðýmýz geçti.
Birle bir olunca, bizde her zerre,
Av geldi, avlanma çaðýmýz geçti.
Her ne yana dönsem, orada tuzak,
Kaçacak yer yo ki, nereye sýzak,
Sanýrdým avlanmak bizden çok uzak,
Að geldi aðlanma çaðýmýz geçti.
Ne kadar tanýyor, kimler kim kimi?
Ayan açýk oldu, sýrlarýn imi,
Dört mevsim yaþarken ömür iklimi,
Çað geldi, çaðlanma çaðýmýz geçti.
Gönül daldan dala uçup gezerken,
Diyordu ki, yaþýn daha çok erken,
Düz ovadan artýk usandým derken,
Dað geldi, daðlanma çaðýmýz geçti.
Üç cemre düþünce, taþa topraða,
Ýlkbahar can verdi, güle yapraða,
Bencileyin buzdan, abdal ahmaða,
Tav geldi tavlanma çaðýmýz geçti.
Susuzluk içinde seraplý çöldük,
Sahrayý vahada ikiye böldük,
Âlemi kesrette üç defa öldük,
Sað geldi, saðlanma çaðýmýz geçti.
Yaralým iltifat olmaz ham dile,
Can ver ki canana baþka can dile,
Boþa fitil olduk, yaðsýz kandile,
Yað geldi, yaðlanma çaðýmýz geçti.
30.01.2012…Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.