Kar,Cizlavet ve Çocukluğum

“Bir flaþ patlamasý bu;
Gözlerime kürürken sancýlarý…”


Erisin yüreðime çöreklenen acýlar
Ölüm bir nefes aralýðýnda gel
Boncuklanýrken çocukluðum
Buz keserken ayazým
Avuçlarýmda inciler
Ýlk kez yâr hevesine
Karýþýrken gel
Adamlýðým…


Kar;
Babamýn cebinde beslediði
Keklik hevesinin akþam
Ziyafete dönüþme hüznüdür
Aslýnda!


Al kýnalarýný okþarken
Kýrmýzýya bulaþan
Buzsal sunaktýr
Kas katý dilimde
Çýðlýktýr…


Mesela;
Cizlavet aralarýna
Gazete kaðýdý sýkýþtýrmaktýr
Üþümesin diye ayacýklar
Ya da kaymasýn
Diye!


Kanadýnda martýnýn
Özgürlük…


Ve kýnýndan çekilmiþ
Yürek toplamýdýr
Kardelenleri sulayan
Kar suyunun ince telaþý
Avurtlarýnda çiçek açan
Bir ölünün son dileðidir
Ak pak yüreklerde dirilmek
Sonsuzluða…


Ucu kertik tahtadan hayattýr
Kýzaða düþmüþ bir benliðin
Çocuksu egosudur
Uçurur derinden
Hevesini
Çýkarsýz…


Gözlüksüz görmektir
Tüm kendinsiz olanlarý
Saf diyetlerde
Ödense de
Ödemektir
Mazinin
Ýzlerini
Keþkesiz…

Bir cizlavete bin balon uçurmaktýr
Kardan tensiz Gülüþlere…




Sosyal Medyada Paylaşın: