İğneli
Anam babama aþýk olmuþ,
babam da anama.
Gezelim bu çarþamba demiþ babam.
Sur-diþli anam, öyle þýk bir fistaný yok,
ablasýnýn niþanlýðýný istemiþ ödünç,
teyzem daha toplu, oturmamýþ üstüne entari,
teyelle, iðneyle ayarlamýþlar üstüne
anamýn.
Babam, kavilleri üzre, gelip topkapý dýþýndaki evlerine,
anamý alýp, kaçbir týramvaylan aktarma,
bebeðe götürmüþ o afrodit’i
bebek sýrtlarýna çýkmýþlar.
Babam oturtmuþ anamý çayýra,
denizi göstermiþ,
iyi þeylerden söz etmiþler,
derken öpecek olmuþ anamý,
anam çoktan razý.
Babam el atýnca orasýna, burasýna,
fistandaki iðneler batmaz mý eline!
Ay! demiþ baðýrmýþ babam...
O gün, o çayýrda, o an
düþtüðüm için ben anamýn i mgelemine,
yaþamda da, þiirde de
böyle iðneli konuþmaklýðým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.