Bir gün þayet camsýz çerçevesiz penceresiz Bir gün ben, çadýr bezi bir perdeden Günlerin toz-toprak þarkýsýný çýrparken Canevimin önünden geçersen, Bir gün þayet boynumda yem torbasý hayallerim asýlý Bir gün þayet samançöpü bir sokak diþlerim arasýnda Canevinin önünden geçersem Anlatýrým nasýl nerde Bir ulu çýnara takýlý bir kuyrukluyýldýz Bir yeþil telaþta çýrpýnan ýþýðýmýz Anlatýrým nasýl nerde... Sonra eðilir kulaðýna derim: Bekle Çocukken kaçýrdýðým uçurtma dönsün gelsin Hele çarpsýn bu çerçi yükü þehirlere, Hele ürksün fincancý katýrlarý!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Can Yücel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.