Belki de baskýn korkusuyla vefasýz, akýntýya atýlan Kitaplar varya onlardan Öðrenmiþ Marx’ý, gümüþ balýklarý Ve belki de onun için o kadar, O kadar aydýnlýk ortalýk...
Sen ki çiçekleri toplamayan güzelim Çicekleri sulayan çocuk Ve ben ki buruk ve kavruk Bir ihtiyar adamým artýk Öyle güzeldim ki senle, çiçeklerden çok Ve anladým, anladým ki bir daha DÜÞÜNDE BÝLE GÖREMEZ ÝÞLER DÜÞLERÝN GÖRDÜÐÜ ÝÞLERÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Can Yücel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.