Kar yaðýyor dýþarýda,
Bungul bungul ter akýyor yanaðýma,
Cellâtlar hazýr kýta sehpa baþýnda,
Onlar da son arzumu soruyorlar bana
Yaradana gidenin arzusu mu olur Allah aþkýna,
Sen dalgamý geçiyorsun be adam konuþsana;
Ýki cümle kelam düðümleniyor boðazýma
Anlatsam da bu mesajý kim taþýr insanlara!
Bunlar isyanda, mýrýldansam kuþlar duyar mý acaba,
Bir kanarya konmuþ sehpanýn orta koluna
Baðýrmaktan yanarken, kuþlar bir bir toplandý baþýna
Onlarý gören cellâtlar nasýl dursun ayakta,
Sürünürken yerde, bir rüzgârla savruldular çölün ortasýna,
Merak ettiniz deðil mi, iki cümle kelam da,
Çýkmýyor yukarý takýldý kaldý boðazýma
Yaradandan gelirse yardým hayatýnýz döner kelama,
Ýþte bu halvetle yandým tutuþtum anlasana,
Yalnýzým diye vücudum duramazken ayakta,
Rahmanýn yardýmý hiç yalnýz býrakmadý beni hayatýmda;
Bir nebze çalýþtýk o bizi unutmadý asla,
Hep son anda Hýzýr’ý yolladý imdadýma
Þunu iyice anladým ki bir daha;
Hazýr olmayýnca uðramýyor Hýzýr yanýma
Hýzýr gelmeyince ulaþamadým hiç mutluluða,
Dýþarýda yaðan kar olsa, cellâtlar sehpa baþýnda dursa,
Sen hazýr olunca Hýzýr durur yaný baþýna
Ardýndan rahmeti Rahman bir serinlik yollar ruhuna!....
29.01.2012
Saat:19.18-19.40
Çengelköy/ÝST
EROL KEKEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.