EĞER
O kadar da önemli deðildir býrakýp gitmeler,
arkalarýnda doldurulmasý
mümkün olmayan boþluklar býrakýlmasaydý eðer.
Dayanýlmasý o kadar da zor deðildir, büyük ayrýlýklar bile,
en güzel yerde baþlatýlsaydý eðer.
Utanýlacak bir þey deðildir aðlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaþý eðer
Yüz kýzartýcý bir suç deðildir hýrsýzlýk,
çalýnan birinin kalbiyse eðer.
Korkulacak bir yaný yoktur aþklarýn,
insan bütün derilerden soyunabilseydi eðer.
O kadar da yürek burkmazdý alýþýlmýþ bir ses,
hiçbir zaman duyulmasaydý eðer.
Daha çabuk unuturdu belki su sýzdýrmayan sarýlmalar,
kara sevdayla sarýp sarmalanmasalardý eðer.
Belirsizliðe yelken açardý iri ela gözler zamanla,
öylesine delice bakmasalardý eðer.
Çabuk unutulurdu ýslak bir öpücüðün yakýcý tadý belki de
kalp, göðüs kafesine o kadar yüklenmeseydi eðer.
Yerini baþka þeyler alabilirdi uzun gece sohbetlerinin,
son sigara yudum yudum paylaþýlmasaydý eðer.
Düþlere bile kar yaðmazdý hiçbir zaman,
meydan savaþlarýnda korkular, aþký aðýr yaralamasaydý eðer.
Su gibi akýp geçerdi hiç geçmeyecekmiþ gibi duran zaman,
beklemeye deðecek olan gelecekse sonunda eðer.
Rengi bile solardý düþlerdeki saçlarýn zamanla,
tanýmsýz kokularý yastýklara yapýþýp kalmasaydý eðer.
O büyük, o görkemli son, ölüm bile anlamýný yitirirdi,
yaþanýlasý her þey yaþanmýþ olsaydý eðer.
O kadar da çekilmez olmazdý yalnýzlýklar,
son umut ýþýðý da sönmemiþ olsaydý eðer.
Bu kadar da ýsýtmazdý belki de bahar güneþleri,
her kaybediþin ardýndan hayat yeniden baþlamasaydý eðer.
Kahvaltýdan da önce sigaraya sarýlmak þart olmazdý belki de,
dev bir özlem dalgasý meydan okumasaydý eðer.
Anýlarda kalýrdý belki de zamanla ince bel,
namussuz çay bile ince belli bardaktan verilmeseydi eðer.
Uykusuzluklar yýkýp geçmezdi, kýsacýk kestirmelerin ardýndan,
dokunulasý ipek ten bir o kadar uzakta olmasaydý eðer.
Issýz bir yuva bile cennete dönüþebilirdi belki de,
sýcak bir gülüþle ýsýtýlsaydý eðer.
Yoksul düþmezdi yýllanmýþ þarap tadýndaki þiirler böylesine,
kulaðýna okunacak biri olsaydý eðer.
Ýnanmak mümkün olmazdý her aþkýn baðrýnda bir ayrýlýk gizlendiðine belki de,
kartvizitinde ’onca ayrýlýðýn birinci dereceden failidir’ denmeseydi eðer.
Gerçekten boynunu bükmezdi papatyalar,
ihanetinden onlar da payýný almasaydý eðer.
Issýzlýða teslim olmazdý sahiller,
Kendi belirsiz sahillerinde amaçsýz gezintilerle avunmaya kalkmamýþ olsaydýn eðer.
Sen gittikten sonra yalnýz kalacaðým.
Yalnýz kalmaktan korkmuyorum da,
ya caným ellerini tutmak isterse...
Evet Sevgili,
Kim özlerdi avuç içlerinin ter kokusunu,
kim uzanmak isterdi ince parmaklarýna,
mazilerinde görkemli bir yaþanmýþlýða tanýklýk etmiþ olmasalardý eðer!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.