CAHİL
Cahil ile mesafe koy arana,
Cahiller sohbetten sazdan ne anlar.
Cahil em olsa da sürme yarana,
Cahil kabuk bilir, özden ne anlar.
Cahil gül olsa da konma dalýna,
Sakýn meyledip de girme koluna,
Aç kalsan da lokma sunma balýna,
Cahil damaktaki hazdan ne anlar.
Cahil zannederse kolunu kanat,
Bale yapar gibi sergiler sanat,
Cahilde sermaye kuru bir inat,
Cahil yokuþ bilir, düzden ne anlar.
Eren meclisinde sohbeti bilmez,
Doðrudan güzelden nasibin almaz,
Dibi delik varil gibi hiç dolmaz,
Cahil doðru giden izden ne anlar.
El gün bilmez, edep erkan yolu yok,
Hak kelamdan nasihate karný tok
Küfür ehli sermayesi daðdan çok
Cahil gönüldeki yazdan ne anlar.
Çok söyleme Metin sesin kýsýlýr,
Cahil ile sohbet etme küsülür,
Ham kelama dili bülbül kesilir,
Edepli erkanlý sözden ne anlar.
29.01.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.