Açmayan gonca gülün gözü yapraða benzer, Baðýmdaki bülbüller susmuþlar, yorgun gibi, Yüzünün rengi solmuþ þu hazan çaða benzer, Yüreðimin sýzýsý sanki bir vurgun gibi.
Neden, anlamýyorum gülmeyecek mi yüzün? Sanki arkadaþ olmuþ kalbine düþen hüzün, Çatýk kaþýn altýnda yüzüme bakmaz gözün, Bir selam da vermezsin gizlice, dargýn gibi.
Aþk böceði gibisin, kemir kalbimi gir de, He, unutma gel sakýn bana arada bir de, Gönül senin tutsaðýn, kalbim sana esir de Senin aþk sarmaþýðýn, kalbime sargýn gibi.
Sevgiye obursun da, sevmeyi bilmiyorsun, Kalbini esir almýþ gururu silmiyorsun, Sanýrým bunun için sevdada gülmüyorsun, Böyle dönüp durursun felekle çarkýn gibi.
Býrak, vazgeç sil artýk kalbinden yeisini, Özlüyorum neyleyim gül kokan nefesini, Duyur bir tel açýmý ezgi gibi sesini, Bir iki kelam eyle, þu sevda þarkýn gibi.
28.Ocak.2012 12.45
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet idrisoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.