nedensiz yaşıyorum

Mahzenlerde duygularým
Kör karanlýklara mahkum
Her yanýmda Prangalar
Kör kuyularda hapisteyim...

Dört duvar dert ortaðým
Muebbete mahkum gibi
Her güne bir çizik attým
Günlerimin yok önemi..

Aklýmýn dehlizinde
Denizleri düþünürüm
Gemiler geçer gider
Martýlar baþ ucumda..

Düþtüðüm dehlizlerde
Hayallerimi atarým
Simit gibi Denizlere.
Martýlar görmese de...

Hangi Ay, hangi gündeyim
Bilmiyorum hangi yýldayým.
Zaman silinmiþ aklýmdan
Hiç nedensiz yaþýyorum...

Hep örtük perdelerim
Penceremden ýþýk sýzmaz.
Kapýmda sürgüler çürümüþ
Mahþer yeri þimdi odalar...

Sosyal Medyada Paylaşın: