ÖLÜSÜNÜ GÖREN ŞAİR

Beni Ýstinye’de öldürdüler, gördüm
Anlayamadým neden vurduklarýný
Soramadým, korktum.


Kýrbaç gibi þaklýyan býçaðýn ucunda kaldým
Bir an havalandým sandým, yabani rüzgârla
Bir anda çakýldým topraða...


Sonra yumuþadým,kendi canýmýn üstünde kývrýldým
Çorak ýþýklarýn bedenimi nasýl çözdüðünü gördüm
Sessizce karanlýk geceye demlendim
Kanýmýn tadýný tattým dudaklarýmda...


Sabah olmasýn istedim beni görmesinler diye
Bomboþ sokakta süzülerek yattým
Halinden memnun bir tebessüm içinde güvenle

ÞÝÝRCE ÖPTÜM ÖLÜMÜN SESÝNÝ



Vedat DÜNDAR

Sosyal Medyada Paylaşın:

Vedatdündar8 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

KÜÇÜKLÜK SEVGİSİ NERİMAN NERİMAN Börek ANAHTAR DELİĞİNDE AŞK DUDAKLARIN İSA'NIN ÖLÜMÜ BİR FAHİŞENİN ÖLÜMÜ BEN SENİN EVLAT HASRETİNE YANARIM BİR ŞAİRİN SON NEFES TASAVVURU