Yine baþýn dumanlý zirveler görünmüyor, Ne ses var ne bir seda çok durgunsun ERCÝYES? Boranlarýn esmiyor yaðýþlar görünmüyor, Sana hiç yakýþmýyor bu durgunluk ERCÝYES!
Þah melikten bakýnca heybetini görürüm, Azýðýmý hazýrlar bohçamý da dürürüm, Yayýlsýnlar diyerek hayvanlarý sürürüm, Senden uzak kalmak mý imkânsýz þey ERCÝYES?
Yamaçlarýnda uçar kartallar ve doðanlar, Eteklerinde yaþar bin bir çeþit canlýlar, Zirveden gelen suyu içer bütün varlýklar, Taþýn topraðýn suyun bereketli ERCÝYES.
Erimez zirvende kar dört mevsim geçse bile, Aþikârdýr konumun söylenir dilden dile, Efsane anlatýlýr ulaþmaksa nafile, Dünyada eriþilmez büyük sýrsýn ERCÝYES!
Develi ve Tomarza yeþil hisar ince su, Yahyalýdan çýkarmýþ zirvelerden gelen su, Pýnarbaþý ve Bünyan hacýlar ilçeler bu, Beldesi köyü ile saysam bitmez ERCÝYES.
Topraðýnýn insaný seninle gurur duyar. Evine iþ yerine resimlerini koyar. Ressamlar tablolarda duvarda seni boyar Seyredilmeye doymaz doyulmazsýn ERCÝYES!
Babasýndan oðluna dedesinden torununa, Bir hikâye bir masal söylenir onuruna. Yunus gibi okunur þairin yorumuna, Gönüllerde bir taht sýn yýkýlmazsýn ERCÝYES!
Hüseyin seni yazsa yazmakla bitiremez, Ne kâðýt ne mürekkep sonunu getiremez, Senden uzak olsa da özünden götüremez, Sen kanýnda canýnda ruhundasýn ERCÝYES.
Hüseyin zarar Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Zarar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.