Gönül Koyma

Senin kadar yüreðim büyük deðil diye,
Senin gibi kollarým güçlenmediyse,
Gönül koyma bana,
Sonra ulaþamam sana.
Sen dað gibi bir babaya sýrt dayamýþsýndýr.
Hak’dan, mangal gibi bir yürek armaðan almýþsýndýr.
Toprak anaya eþ ana karnýnda geçirmiþsindir nadasý güvenli.
Dünya’ya “hoþgeldinlerle” beklenmiþsindir belki.
Gönül koyma bana.
Yoksa yaklaþamam sana!
Ben aðaç kovuðu bile olamayan bir ananýn,
Hasb-el kader kucaðýna verilmiþim garibanýn.
Kütükte adý da yazýlmayan bir babanýn,
Sýrtýna yamanmýþým kederin, gamýn.
Yarýlsa da içine girsem misali ayýplarýn,
Cehennem narý müjdeli günahlarýn,
Ortasýna ayak basmýþým dünyanýn.
Gönül koyma bana,
Senin gibi ýþýk saçamaz gözlerim.
Sonra yetiþemem sana çözülür dizlerim.
Kaf Daðýna dayanan sýrt kadar,
Çelik yeleklerle kavralý deðil belim.
Gönül koyma bana.
Sonra huzur-u mahþerde yakanda olur iki elim.
Biz ayný pencereden bakamayýz hayata seninle.
Gönül koyman için ayný çarýkla yola çýkmalýsýn benimle.

Sosyal Medyada Paylaşın: