umay mektupları..

çýkmazlarýna
çýkar yollar vardý
taþlarýnda
gül
fesleðen
menekþe
ezilmiþ..

yüzüne döküp
kara saçlarýný
taradý
ördü
günlerce..

gün görmüþtü
sol yanýnda
yüreðiyle solmuþ
gün gormüþtü
yüreðine doðmuþ..

yýlmýþtý
yiten
çiçeklere
bir kabus gibi
çöken
ellerden
tomurcuðu renge durmadan
yapraðýyla ezen
ayaklardan..

artýk
taþlaþmýþtý
kökünü tutan toprak
dalýný saran aðaç
taþlaþmýþtý..

oysa
mektuplarýný
hiç yazmamýþtý
umay
sözlerini
savurmamýþtý
rüzgara..

içliydi
derindi
manalýydý
yüreðinde her söz..

bir mektup yazar mýydý
bir keskin kýlýç gibi
kemiðe
dayanan
pullayýp atar mýydý
suya..

çýkmazlarýna
çýkar yollar vardý
taþlarýnda
gül
fesleðen
menekþe
ezilmiþ..

28/01/2012
ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın: