ne hoþ çiçeksin mimoza
bahçemde
yüreðimde dört mevsim baharsýn
yeþilinle biliyorum tabiatý
tatlý dilinle anlýyorum hayatý
ne güzel bakýþsýn mimoza
gözlerinde
sözlerinde
saniye bir kayboluyorum
içimle dýþýmla sarhoþ oluyorum
yanýnda
ne dolu þiirsin mimoza
adýný anar anmaz
dökülüyor aðzýmdan mýsralar bir bir
tek tek dizinde dizeleniyorum
baþtan sona sen bileniyorum
baþ baþa geçen filmimizde
ve ne iyi zamansýn mimoza
seninleyken yelkovaný da akrebi de unutuyorum
tik taklarým
adýmlarým toptan sen kalýyor
biraz öncemden biraz sonrama