Muhteþem aðaçlar gördüm, yapraðýyla, dalýyla, çiçeðiyle
Gövdelerinde barýnan nice kurtlarý örter kabuklarý
Tükenip devrildikleri görülmüþtür zamanýn kollarýna
Görülmemiþtir, dile gelip þikayetleri asla.
Anla...Yabancý deðil uzak yakýn aþinayýz biraz
Gülümüz, gülþenimiz, yemiþ içmiþliðimiz
Ayný havayý taneffüs etmiþliðimiz var.
Kýrgýnlýklar, ayrýlýklar
Ýzi içimizde ayný çiziklerin
Kimi utanýp örterken, kimi de gururla taþýr
Bir gazinin yüzündeki þarapnel izi gibi
Kaynaðý belli mi his saðanaðýnýn
Kimse kurgulayýp kazmaz içindeki hissiyat kuyusunu
Bu kadar ben olmuþken
Bir seni tanýdým kendi öyküsüne yabancý.
Batýk bir geminin güvertesinde anlamsýzdýr izlenen manzara
Bakýþlarýmýn düþtüðü boþluða devriliyor tüm trenler
Bilmediðim þehirlerin meydanlarýnda
Gündüz güvercinleri yemleyen, geceleri üþüyen heykel benim
Ellerimi avutuyorum, gözlerim öksüz,
Ýçimde sancýsý yakamozda sallanan akþamýn,
//Sor bir kere, böyle nasýl yaþanýr//
Sessiz avazým yýrtýlýyor, yýrtýlýyor ömür defterim
Kendini zehirleyen akreptir zaman þimdi
Söyleyin annem sallasýn
Üzeri toprak örtülü beþiðimi.
Seslendirmesiyle þiirime anlam katan deðerli Ahmet ORMANCI’ya sonsuz teþekkürlerimle.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.