Adıma Aşk denir

Si mge, tümce deðil; bir tek hece de
Gönül Alfaben de, yüce yer benim
Düðüme dönüþtüm çok bilmecede
Yalan, yanlýþ, eksik, fazla “her” benim

Uyardým ilhamý Þems-in gönlünde
Haslar hasý oldu, erbap elinde
Bazen Ney’de, bazen, sazýn telinde
Bir döngü de, dönüp duran tur benim

Çoðu zaman, saklý gizli anýldým
Suçlu oldum kalp, hýrsýzý sanýldým
Rýzasýz gönülden, dýþa konuldum
Þeytanýn nefsinde, nice þer benim

Çoðu savaþlara, sebep ben idim
Habil ile kabildeki kin idim
Yasaklara meyil, eden gen idim
Âdem’i günaha, iten har benim

Sevda mý, tutku mu, yoksa belamý?
Vuslatmýþ Kerem’in küle selamý
Þaire döndürdüm, suskun kalemi
Bazý müþfik oldum, bazý hor benim

Dönemedi, ayak üstü uðrayan
Ruhlara azabým, akýla ziyan
Acýma yenildi, canýna kýyan
Ölüm kalým arasýnda zar benim


Ladese tutuþup, gönüller üttüm
Akýllarý hicran, yelinde güttüm
Divane, derbeder, meczup büyüttüm
Yunus gibi, nice Velim var benim

Yaþayanlar iyi ,bilir tutkumu
Baki kýldým, her gönülde utkumu
Mecnuna yurt ettim, çöldeki kumu
Yüreklerde, adý saklý kor benim

ALÝYE UYANIK.
Utku:Zafer




Sosyal Medyada Paylaşın: