Ben senin çocuk gibi saf saf bakan gözlerini sevdim. Böyle kocaman kocaman. Tanýyamazdým seni, Onca yýlýn yaþanmýþlýðýný nerden çözebilirdim ki. Nasýl silebilirdim ki ruhunu göz göz eden lekeleri. Çok zor 21. y.y. da arýnmak. Ben seni hiç tanýmadým ki adam... Bilemem ki kaç duraktan geçtiðini, Ya da sayamadým eline yüzüne bulaþan görünmez çamur izlerini. Hayat sana napmýþ be adam... Neden yüzündeki bu anlamsýz acý. Hiç durmadan konuþ istedim, Günlerce,gecelerce konuþ istedim. Þimdi sen yeni yollarda ve duraklarda dolanýrken. Bi daha sana bakmama ihtimaliyle vazgeçiyorum. Ürktüðün sevgimi defalarca yanýma aldým. Kocaman çocuk gözlerin bende emanet.
Sosyal Medyada Paylaşın:
firdevs-i Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.