yüzümde aborjin/ilkel bir korku ölüme provalý masum bir kalple donmuþ kütle aðýrlýðýnda/h’ay kýrýyorum gözlerinin mahzeninde..
sindirilmiþ, acý bir söz cümlesi gibi kara cübbe giyinip üzerime gideceðim için bir parça öfkeli bilet alýyorum on altýncý perondan (kokundan parfüm yapmayan, uzak kentlere..)
þehrimin mor ýþýklarýndan bir ömür biçilmiþ/önemli mi? altýn makasým var ne fark eder bir bilinmezi bilinir kýldým ben, ahvâlimle vazgeçtim artýk kanýna girmekten
II.
iki kadehle yoldan çýkmalý þimdi baðdaþ kurmalý/yaþamýn sýcak nefesine
türlü icatlarla unutmalý aþkýn esrik intiharlarýný doldurmalý acýlarý siyah-beyaz bir kareye belki de ateþlerde yanmalý, yeniden öpmeli umudu, güneþin en el deðmemiþ yerinden
....
Çiðdem Parlayüksel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çiğdem P. Yüksel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.