NİLÜFER

Ben oraya koymuþtum, almýþlar,
Arasýna sýkýþýk saatlerin.
Çýkarýr bakardým kimseler yokken;
Beni bana gösterecek aynamdý, almýþlar.

Kýþken ilkyaz, sularýmda açardý;
Buzlu daðlar gerisine kaçýracak ne vardý?
Eski defterlerde sararýrmýþ yaprak.
Beni bana gösterecek anlamdý, almýþlar.

Bir ýþýktý yanardý gecelerde;
Akþam, çiçekler uykuya yattý,
Sardý karþý kýyýlarý karanlýk-
Beni bana gösterecek lambamdý, almýþlar.
Sosyal Medyada Paylaşın: