İNCİR YAPRAKLARI
Yumuldular uðultular arasýnda
Ýncir yapraklarýný artýk kim düþünürdü
Sallanýrken iki dalga arasýnda bir martý
Bu yataða, koltuða, bu kara tahtalara
Düþmeden önce
Eksiydi eksi þimdi iki artý.
Gömüldüler dalgalar arasýna
Ellerinde uzatýlan iki elma
Yüzlerinde alý al bir kýzartý
Bekleyen yan yana ayrýlýklardý
Perdeler inerse az daha sürerdi
Yumuldular, gözlerini yumdular.
Eksikti tamken bile hepsi bu kadardý
Dumandý, daðýlýr, çiçekti solardý
Uçuþurken üflenmiþ þeytan arabalarý
Anladýlar, duruldular, doðruldular
Az önceki incir yapraklarýný
Aradýlar, buldular, tutundular.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Behçet Necatigil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.