ANILAR DİYARI

Bu þehirdi,benim ilk hasretim bu þehirdi,
Sýrdýr anýlarýnda hala sýr çocukluðum!
Sanki baþka bir izden baþka bir semte girdi,
Hep böyle þaþkýn þaþkýn bakýnýr çocukluðum...

Ne kaybettiyse hep böyle kaybetti bu sersem.
Sýrra ihanet olur bundan bir fazla dersem!
Hangi köþe baþýndan önüne çýkýversem
Aðlamaklý bir tavýr takýnýr çocukluðum...

Zor bu düþten kurtuluþ,pek dalmasam derine
Ama teðet geçilmez ki eski bayram yerine
Doymaz parmak uçlarým hasret buselerine;
Her þeye tekrar tekrar dokunur çocukluðum...

Ey yakýn insanlarý bu ýraksý diyarýn
Beni bileceksiniz sarýn çevremi,sarýn.
Gözlerini bu þehre açmýþ tüm yavrularýn
O saf bakýþlarýndan okunur çocukluðum.

Yüzüm gülümsüyor ya,yeter mutluyum,þenim,
Býrak dere taþmýþken ýslansýn paçam,yenim.
Þu anda ne geçmiþten þikayetim var benim
Ne de geleceklerden yakýnýr çocukluðum.

Varsýn üstüme tek tek kapansýn dýþ kapýlar
Kale mahkumu gibi sarsýn beni dört duvar
Ýçimde her anýya açýk birer kanat var
Hep o pencerelerden sarkýnýr çocukluðum...


Sosyal Medyada Paylaşın: