Zemheride bir gül açtý, al parlak gül
Kendini kanattý, mart kýraðýsýyla gazala düþtü
’’Cevahir madenin bulurum dersin
Cevahir bulanlar ummana düþtü.’’
Gönül ki umman bulur açýlýrdý
Endiþe etti, bir damla sudur bataða düþtü
Karadýr her aný, huzursuz gecenin
Kýzýla boyandý þafakla, aklara düþtü
Samyeli sandým, kasýrgayý bilemem
Açýldý gönlüm, amansýz tufana düþtü.
Umman ki, küflü buðusunda hep sen gizli
Yüreðimin kuytusuna köz, imkansýz sevdan düþtü
Kendimden kaçar oldum, köþe bucak sensiz
Hayalinle seviþirken bana, yarasý derin serzeniþlerim düþtü.
Affet tanrým affet, günahým nedir bilemem
Gizli sevda ile serzeniþlerim isyana düþtü.
çetrefil 1990
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.