AŞIK VEYSEL E SELAM

Ýki gözünde iki zindan
On parmaðýnda on çeþme nur
Yüreði yanmýþ tutuþmuþ
Sývas’tan bir aþýk gelir.

Kara diken týrmalama yüzünü
Deli poyraz köstekleme hýzýný
Daðlar taþlar incitmeyin dizini
Yedisinde kaybetmiþ iki gözünü
Sývas’tan Aþýk Veysel gelir.

Sekizinde düzenlemiþ sazýný
Dokuzunda düþmüþ garip yollara
Sazýna banmýþ sözünü
Acýsýný, sýzýsýný ekmeðine katýk etmiþ
Pençe vurup sarý teli inletmiþ
Daðlar çiçek açmýþ Veysel dert açmýþ
Elinde sazý var dut dalýndan
Bir kara gün dostu tutmuþ elinden
Daðlar taþlar hoþnut kalmýþ dilinden
Yol verin aðalar yol verin beyler
Bu gelene Veysel derler.

Saz petek misali, söz de bir arý
Beraber uðraþýp yapmýþlar balý
Veysel bu sýrra mazhar olmuþ
Ýki sanat bir gönülde birleþmiþ
Samanlýk seyran olmuþ.

Ama sadece sanat sevgisi mi dersin
Veysel’i Veysel eden?
Usta olmak yeter mi dersin sazýn sapýna kadar?
Ýþin içinde zokayý yemek var
Yedisinde kaybetmese iki gözü
Ne tadý kalýrdý þu beytin ne tuzu
Kuþ olsaydýn kurtulmazdýn elimden
Eðer görse idim göz ile seni...
Sosyal Medyada Paylaşın: