Bütün bir aþk masallarýydý Dönüp dolaþýp bütün cenazelerini gömdüðüm Uzun, yapayalnýz sahipsiz, kimliksiz sokak aralarýnda...
Ýçimde besledim akbabalarý Geceleri bilakis Yýldýzlarý bu sýnýrdan daha iyi görebiliyordum Üþüyordum, ama sen yoktun, olsun Acýtmýyorlardý beni, onlar da herkes gibi parça parça ediyorlardý içimi...
Hesabým kalsýn istemedim sokaklarla, yýldýzlarla Dönüp dolaþtýðým yer hep bir taziye gecesiydi zaten O içimden çekip alacak beni, o melek, o da gelsin artýk Son sigaramý ona sakladým...
Ah güzel gözlü, kirli melekler saati...
Kimbilir karþýna çýkabilirim bir gün ne dersin? Üstüm baþým, bütün umutlarým kan revanken... Belki bir gün, hayal iþte sevgili bile olabiliriz, ben hiç aðlamam, hiç üþümem... Neden olmasýn, sende seversin belki bu cehennem krallýðýmý... Benden ziyade öldürdüðün herkesin prensesi olmayý düþlemezmisin hiç? Kör siyah, cehennem siyahý ne de yakýþýrdýn düþlerimin kraliçesi bu azabýn pençesine...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bykush Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.