ÝHANET....
sinsice gelir ... ve
sessizlik girdabýnda solur ,
karanlýkta kaybolmak
tükenmek ,
bin kez ölmek gibidir...
ya býraktýðý izler ...
yaþadýklarý / m , yaþattýklarý
nedeni yada sebebi
deðdiði yada deðmediði
alýnan dersler...
yaþanan zevkler mi ..?
nedir önemli olan
yoksa kaybettiklerin mi ...?
yoruldum...
geceyi uykusuz , günü karanlýk yaþamaktan.
yoruldum...
kýrýlan duygularým , yýkýlan umutlarým...
her defasýnda ,
kýrýlýp parçalanmaktan yorgun düþen yüreðim...
yoruldum...
deðer verdiðim sevgim
duyduðum güvenim...
yoruldum...
kutsallýðýna inanarak emek verdiðim senelerim... !
þimdi...
yüreðimde þiddeti meçhul depremler yaþanýyor
avazlardayým ama sesim çýkmýyor
boðazým düðüm düðüm
gözümden sükut ile akan yaþlarým
yanaklarýmý yakýyor...
ESÝN 25.01.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.