ŞAVŞAT

ÞAVÞATIM
Çeken gitti,þu gurbetin iline,
Darýlmakta çok haklýsýn Þavþat’ým.
Yoksulluðun payý büyük biline,
Kýrýlmakta çok haklýsýn Þavþat’ým.

Piþman oldum gurbet ele göçünce,
Günler aylar senden ayrý geçince,
Düþlerimde seni ayrý sevince
Hasretinle doluyorum Þavþat’ým.

Ekmeði ip ince dilim kesince
Sofrada çayý þekersiz içince,
Paran ile mezar yeri seçince
Hasretinle doluyorum Þavþat’ým

Zenginlik hayali hep gerçek sandým,
Maaþý kiraya verince yandým,
Köyde yaþadýðým günleri andým,
Suç bendedir biliyorum Þavþat’ým.

Sýlamdan hasret rüzgarý esmiyor,
Çok uðraþtým,gönül sana küsmüyor,
Özlemime ilaç içsem kesmiyor,
Kavuþmayý diliyorum Þavþat’ým.

Yad ederim,köyümdeki hinleri,
Arýyorum laik olan dinleri,
Sevmem hiçte insan olan cinleri,
Gözyaþýmý siliyorum Þavþat’ým.

Öksürünce ciðerlerim sökülür,
Gýdasýzlýktan diþlerim dökülür,
Çalýþmaktan inan belim bükülür,
Sanma bir gün gülüyorum Þavþat’ým.

Beton olmuþ bahçe baðý ovasý,
Gelenlerin hepsi aþ iþ davasý,
Solunum yok kirli þehir havasý,
Her gün zehir soluyorum Þavþat’ým.

Su akmaz akan su kirli içilmez,
Sokaklar çöp pisliðinden geçilmez,
Ýnsaný hýrlý mý hýrsýz mý seçilmez,
Parayla su alýyorum Þavþat’ým.

Benim gibi, gurbet ile yok aran,
Var mý sýlayý sevgi ile soran,
Var mý övünerek yanýnda duran,
Dönmek için kalýyorum Þavþat’ým.

Köyümde hep,huzurluydu fukaran,
Derin gitsin þu gurbeti çýkaran,
Kahrolacak þehir diye yakaran,
Sevgileri çalýyorum Þavþat’ým.

Ekranda hasretle köyü izledim,
Tanýdýðým eþi dostu gözledim,
Tutamadým gözyaþýmý, gizledim,
Hasretinden ölüyorum Þavþat’ým.

Ayrýlýða üzüldüm sevgi naz ile
Derdimi anlattým kýrýk saz ile,
Düþümü þiirle yazdým söz ile,
Günlerimi bölüyorum Þavþat’ým.

Aðladým þu gurbet bana gülünce,
Gelirim Þavþat’ým para bulunca,
Ya mevta ya da emekli olunca,
Bekle beni geliyorum Þavþat’ým.

Sosyal Medyada Paylaşın: