Bir Pazar günüydü karþýma çýkýþýn Güneþin batýþýný seyreder gibi Seni seyrettim doya, doya Yeþil gözlerine bakýnca gözlerim Batan güneþ var ya; Hani az önce seyrettiðim Ýþte o güneþ gibi Kalbime yeniden doðdun da Ben sana o an vuruldum bir tanem Hani cemre düþer ya Havaya, suya ve topraða Ýþte öyle düþtün kalbime Ýþte o zaman aþýk oldum Ben sana bir tanem. O masum bakýþýnla Bir gülücük gönderdin de Utanarak yüzünü öte çevirdin Hiç bir þey söylemeden Oradan uzaklaþýverdin Bense kararlýydým Kalbimde açtýðýn bu yarayla Dolaþamazdým avare, avare Hani bahar gelince Kardelenler açar ya kayalýklarda Ýþte o zaman açtýn içimde Bir kardelen gibi… Sana ulaþmanýn zor olduðunu bile, bile Koþtum aþkýmýn peþinden Uykularým kaçtý ama yine pes etmedim Denizin sahile kavuþtuðu, Yaðmurun toprakla buluþtuðu gibi Sonunda sana kavuþtum. Benim biricik aþkým BÝR TANEM.
Ferhat GÜNAYDIN Eðitimci Þair 25.01.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
FERHAT GÜNAYDIN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.