aþk körüydü o gözü görmezdi hiç bir þeyi tek düþüncesi yardý kar, zarar umrunda deðildi bir sevdiceði vardý, üzüm karasý gözleriyle, iç burkuluþlarýndan lal olurdu dilleri yüreði kýpýr kýpýr yerinde durmaz atardý dünyalarý verseler ona, kara sevdasýna yürekten tutkulu bir tek saç teline kurban olurdu
aþk körüydü o gözü baþka bir þey görmezdi ne dünya malý,mülkü ne de hiç bir þey ona výz gelirdi aþýktý seviyordu candan, yürekten damarýnda dolaþan kan gibiydi sevdasý elle tutulup gözle görülmezdi belki ama iç yakardý sevdasý kendisinden öte cihanda bilmem kaç asýrlar öncesi Aslý ile Kerem ya da Tahir ile Zühreden öte bir baþka sevda kara sevda dediklerinden hani yana yakýla yanýk bir türkü tadýnda süregelen gözleri ise üzüm karasý... Ýlhan Koruyucu
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhankoruyucu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.