Gündüzleri pürneþedir hayat.
Çocuklarým, dolanýr bacaklarýma.
Oynaþýrlar çekinmeden, rahat.
Bin Ömür katarlar ömrüme.
Hiç bir sorun görünmez gözüme.
Bir coþkudur hayat,yüreðime.
Akþamlarý bazan,
Sýrdaþým çoðalýr benim
Fýrçalarým, kalemlerim
Alýrlar yüreðimdeki
Kederlerim.
Çekinmeden,
Dökerim onlara derdim.
Hiç anlamam.
Sabahý nasýl ederim.
Bazan, geceler olsun istemem.
Hüzün çöker hüzerime
Yýldýzlarý iliþtirsem de perdeme
Yaldýz þavký azdýr yüreðime
Vurdum mu baþýmý yastýðýma
Boþaltýrým içimi.
Tepkisizdir, dostuma.
Boncuk mavi Ýki damla,
Pekiþtireçtir sýzýlarýma.
Ýþte!
Bencileyin hayat.
Ama, paþada yok,
Böyle rahat.
Gel de ruhuma anlat.
Çetrefil 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.