VE
Haydi tut ellerimi sýcacýk yürüyelim
Bulanýk bir sonbaharý saçlarýna sindirerek
Eski coþkular yoldaþý çýnar gölgelerine
Bastýrýlmýþ tutkularýn deprem kuþaklarýna
Hýrslý çocuklarýn yürüdüðü sokaklara
Al kurumuþ yapraklar gibi sakla bu hüznü
Ölümle oynayan çocuklardýk daha
Alaca gömleklerimiz sýzýyordu tenhalara
Ýþte yine pencereden atýlmýþ
Ýntihar süsü verilmiþ bembeyaz bir yüz
Bir kadýnýn sevdasýný býçaklýyor güz
Herkes dulbaþýna kalýyor
Çiçekler çürüyor
Çürüyor solgun dostluklar
Bir nabýz vuruþu duyulsun tut
Ölü kentin aylak karýncalarý saklasýn suskusunu
Devinsin sarhoþ yosunlar durmadan
Edilgen kaygýlarýn burgacýný týrmanalým
Tutunalým karanlýk dallarýna selvilerin
Kimselerin duymadýðý çýðlýklarýmýz
Ulansýn birbirine
Tut ellerimi sýcacýk tut.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aydın Hatipoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.