Saçlarýn þarap kokuyor ellerim tütün Avuç avuç alýç topluyor karanlýk gözlerin Sessiz suskun yorgun Bu kimin duvarlarý bu kimin Penceresiz ýþýksýz soluksuz Bu baðrýmýza çöken çeki taþý Bu balçýk karasý bu korku bu bizi ezen
Ben bu dilin oðluyum bu köylü dilin Topraðýn üstüne oturmuþum Hayat deli yaðmurlarda taþkýn sularda Yýkýmlarda yeþeriyor gibi Sýrtýmý bir aðaca dayýyorum Aðaç kýpýr kýpýr toprak coþkulu Ben hüzünlü bir þarký söylüyorum Hüzünlü
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aydın Hatipoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.