Teninde doðum fýrtýnalarý Gölgesi durgun suda uyuyor ulu çýnar Uzak umutlar süzülüyor usundan Prizmasýndan tarih geçiyor
Gün güle deðiyor hüznünün gergefinde Gamdan örülmüþ bir tülün ardýnda elin Süt ve gümüþ sim ve ipek Tutuþuyor özlemin penceresinde
Bin yýl ötelerden bakýyormuþ gibisin Altýn demir ve kobalt pýrýltýsýyla Derin lacivert bir göðe yükseliyor Sunaklarý ellerinde binlerce esin
Bak bu sensin billur ýþýðý sesin Bu senin giysilerin kývrýmlarýyla susan Sanki biz kariyede bir mozaik bahçesiyiz Buhurdan ve þamdan ve tütsü ve ayin olan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aydın Hatipoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.