ZALİMLER

Suçum sevmek mi bende bilemedim.
Bana sevmeyi çok gördü zalimler.
Kapandý yolum yâri göremedim.
Önüme duvarlar ördü zalimler

Bende istiyordum el gibi gülmek.
Kýymetim bilinip sevip sevilmek.
Bana düþtü yine gözyaþý silmek.
Gözlerimi yaþta koydu zalimler.

Tutuldum tipiye kara kýþlara.
Derdimi anlattým uçan kuþlara.
Baþýmý taþlardan vurdum taþlara.
Beni yerden yere vurdu zalimler.

Issýz bir adaya sürgün sürdüler.
En sevdiceðimi benden aldýlar.
Her iki kolumu birden kýrdýlar.
Tutan ellerimi kýrdý zalimler.

Metini der sevgim yarý koydular.
Oylum oylum yaralarým oydular.
Kahpe bir kurþunla beni vurdular.
Acýmadýlar bana kýydý zalimler.

Âþýk METÝNÝ. 18.06.2001.
Metin CANSIZ.

Sosyal Medyada Paylaşın: