Celal Güneşe Yürü'Düğünde...
Celal Güneþe Yürü’Düðünde...
Iþýk ol, yeniden yolumuzu aydýnlat, Celal…
Derdimiz kýrký aþtý, aþmakla kalmadý, arþa ulaþtý…
Hüznümüz, Edirne’den Karsa ulaþtý…
Bir küskünlük, bir yol ayrýmý zamanýnda…
Bilgeliðine, hoþ görüne, kardeþliðe olan inancýna, muhtaçlýðýmýz var.
Hani, çiðdem çiçeði, kýraðý vurduðunda…
Çiçek hüzne kesip, ince boynun eðdiðinde…
Kýþ ayazý buza, kuru ayaz, zemheriye kestiðinde…
Kurumaya yüz tutarken, tüm kardeþlik duygularý…
Bir kâse suya, bir nebze hoþgörüye, nefsi terbiyeye ihtiyacýmýz var.
Ýþte halýmýz, ahvalimiz, budur celal…
Yedi yüz elli yýl sonra, yeniden muhtaç olduk kapýna…
Bizler bu topraklarda her daim, taze fidanlar boy versin istiyoruz…
Kardeþlik baðlarýmýz güçlensin, güçlü kalsýn, diyoruz.
Kýrma bizi…
Güneþinle, ýþýða olan aþkýnla, yolumuzu aydýnlat Celal…
Kardeþ kardeþi vurmadan, Al kanýn akýtmadan…
Þehit kervanlarý, yollara dizilmeden…
Fitneyi büyüten gâvur belasý, Yer yana yayýlmadan.
Bal erimeden, tuz kokmadan, süt kesmeden…
Yedi bölge, yetmiþ diyar adýna…
Kul adýna, rab adýna, aþk ý vatan adýna…
Yetiþ yurdun imdadýna.
Bin erenler, bin pirler, binden öte insanoðlu insanlar, hü dedik, semaya durduk…
Varýp eteðine yüz bin kere aman diledik…
Dergâh kapýna eðildik, eþiðine yüz sürdük…
Bu yeminin ikrarý, sendedir celal.
Senin o kutlu topraklarýnda, barýþ ve kardeþlik ezgileri söylendiðinde…
Yeniden dönersin sevgiline.
O seni anlayacaktýr…
Bir kez daha göðsüne saracak, seni aþk ile sevda ile koklayacaktýr.
Bin erenler, bin pirler, binden öte insanoðlu insanlar, turnalar, çalý kuþlarý semaya durduðunda…
Gönül gülleri solduðunda, kardeþ kardeþi vurduðunda, Ýnsan insaný kýrdýðýnda…
Zaman çok geç olacaktýr.
Bizim gözümüzde kadýnda bir erkekte bir…
Bizim sinemizde, vuranda bir düþende bir.
Tüm canlarýmýz bu topraðýn evladýdýr…
Her biri bir annenin, bir babanýn, âlem i suret vücududur.
Bir Allahýn kulu, Yollarý aþk ý âlem yoludur…
Aþk doludur dergâhýmýz, sulh yoludur muradýmýz, Arþa erdi feryadýmýz, Kulu kýble, bilenlerdeniz…
Kuldan hikmet bulmuþuz, kul yoluna boynumuzu sermiþiz…
Keskin kýlýca, hadi oradan diyerek! Sýrt çevirmiþiz.
Odun yanmayýnca ekmek piþmez, hane halký doymaz… Demiþiz.
Sofradaki aç çocuk, yokluktan anlamaz...
Babalar baþýn eðmez, analar kendini asmaz...
Toprak doðurgandýr, kýsýr olan insandýr...
Ýnsan asýl eserdir, tüm tabiat onun için vardýr.
Ýnsan beþerdir, tabiat bilge, insan þaþandýr...
Ýþte halýmýz, ahvalimiz budur celal.
Bak da gör, halýmýz iþte böyleyken, böyle…
Kurumaya yüz tutmuþ koca çýnarlar teze filiz verdiðinde…
Bozkýrýn ortasýnda, türlü çiçek açtýðýnda, yüzlerini hüdaya döndüðünde…
Bin erenler, bin pirler semaya durduðunda…
Hu der defler zýmbýrdanýr, Neyler seda verir, yedi cihan, sus pus olur...
Mor daðlara sis düþer, yavru keklik yuvadan uçar...
Alageyik iti besler, memesinden yaþam saçar...
Devran döner, derviþ döner, zaman durur.
Ýnsan beþer, elbet þaþar,
Kul kuldan himmet bekler, ekmek bekler, meþk bekler…
Ateþ bekler, þifa bekler, aþk bekler…
Her birinden ayrý ayrý zevk bekler…
Evlat gider vatan bekler, Ana bekler, Yar bekler…
Tabuttaki evladý görmeyi hangi ana ister?
Sýnýr bekler, vatan bekler, yurt bekler…
Daðda onu sürü sürü kurt bekler…
Kefensiz neferini yolculamayý, hangi baba düþler?
Yürek yanmadýkça, göz yaþarmaz, yere düþmedikçe testi kýrýlmaz! Demiþiz biz…
Yavruyu kefensiz gömmüþüz biz…
Yüreði yaktýk, testiyi kýrdýk, suya hasret kaldýk celal…
Çile yoludur yolumuz, yürümesi zor… Demiþiz.
Dikenli gülleri yalýn ellerle dermiþiz biz.
Ýþte böylesi zor bir günde…
Çarýksýz, çorapsýz, yollara düþtük…
Kýrk günlük yollardan geldik…
Aç kaldýk, yavan ekmeði suya bandýk.
Kuru ekmek dile geldi elimizde…
Yarasýz yer kalmadý, þu yavru tenimizde…
Kul kuldan ahval sorduðunda…
Yavrular mermi ile yere düþtüðünde…
Arý kuþu dile gelip, derdin dediðinde…
Erciyes’te bir yýlký tayý doðunda…
Hasan daða doðru þaha kalktýðýnda...
Kýz bebek, ilk sütün içtiðinde…
Celal güneþe Yürü’Düðünde…
Yeniden,
Kardeþ kardeþi saracak… Silahlar susacak!
Biliyoruz.
Kapýna geldik Celal…
Tövbeler Diliyoruz.
Þiir Murat Ceylan
Fotoðraf: Erdal Erdal Dönmez
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bir Kokladım Anadolu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.