BEBEKLERİN ULUSU YOK
Ýlk kez yurdumdan uzakta yaþadým bu duyguyu
Bebeklerin ulusu yok
Baþlarýný tutuþlarý ayný
Bakarken gözlerinde ayný merak
Aðlarken ayný seslerinin tonu
Bebekler çiçeði insanlýðýmýzýn
Güllerin en hasý,en goncasý
Sarýþýn bir ýþýk parçasý kimi
Kimi kapkara üzüm tanesi
Babalar,çýkarmayýn onlarý akýldan
Analar,koruyun bebeklerinizi
Susturun,susturun söyletmeyin,
Savaþtan,yýkýmdan söz ederse biri.
Býrakalým sevdayla büyüsünler
Serpilip geliþsinler fidan gibi
Senin,benim,hiç kimsenin deðil
Bütün bir yer yüzünündür onlar
Bütün insanlýðýn gözbebeði
Ýlk kez yurdumdan uzakta yaþadým bu duyguyu
Bebeklerin ulusu yok
Bebekler çiçeði insanlýðýmýzýn
Ve geleceðimizin biricik umudu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ataol Behramoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.